Uśmiech jest dobry na wszystko... |
Pisałam już o niepełnosprawnych na rynku pracy i kobietach w ogóle, czas więc na moją grupę wiekową.
Niestety, pracownicy w wieku lat 45 i więcej, którzy stracili zatrudnienie, mają w dzisiejszych czasach niewielkie szanse powrotu na rynek pracy. Problemem bowiem dla osób z tej grupy jest konieczność dostosowania się do nowych wymagań gospodarki, szczególnie w zakresie wykorzystania nowoczesnych technologii IT.
Zintegrowany model utrzymania na rynku pracy pracowników 45+ (oparty na metodologii jobcoachingu) ma na celu wsparcie i zwiększenie konkurencyjności zawodowej członków tej grupy wiekowej. Trzeba jednak chcieć się uczyć, chcieć się przekwalifikować. Wiem, że to trudne, ale warto podjąć taki trud.
Osoba szkoląca (jobcoach) współpracuje z daną osobą w zakresie tworzenia indywidualnego planu rozwoju na rynku pracy, który bierze pod uwagę:
·
indywidualne
możliwości
·
predyspozycje
i preferencje pracownika
·
analizę
sposobów jego funkcjonowania na lokalnym rynku prac
·
konkretne
wymagania pracodawców.
Opracowany dla danej jednostki
indywidualny plan rozwoju obejmuje:
§ szkolenia miękkie (podniesienie
samooceny, poprawienie zdolności komunikacyjnych)
§ szkolenia twarde (poszerzające lub
kształcące konkretne umiejętności zawodowe)
§ porady ekspertów oraz inne działania,
podejmowane w zależności od potrzeb beneficjentów.
Istotą stosowania jobcoachingu jest
indywidualna współpraca z każdym pracownikiem objętym programem.
Czy wiecie, że w Polsce jedynie 28% osób
powyżej pięćdziesiątego piątego roku życia nadal pracuje? Przeciętny wiek
wyjścia z rynku pracy wynosi w naszym kraju wynosi 57-58 lat: 54 lata dla
kobiet i 61 dla mężczyzn. Jest to najniższy wiek wyjścia z rynku pracy w Europie.
Szkoda, że zbyt często zapomina się, iż
generacja seniorów to obecnie nie tylko obciążenie i koszt, ale siła rozwojowa
gospodarki. Poza tym dłuższa aktywność zawodowa zwiększa potencjał nabywczy
osób starszych jako konsumentów. Dla przykładu – w Stanach Zjednoczonych 45%
konsumentów to właśnie osoby powyżej 50 roku życia.
Ważna jest też efektywna polityka
prozdrowotna, zwiększająca stan
zdrowotności społeczeństwa i poprawiająca efektywność systemu ochrony zdrowia.
Niestety, w Polsce trzeba mieć zdrowie, żeby się leczyć…
A przecież generacja seniorów, mająca
większe zasoby materialne i lepsze zdrowie w okresie emerytalnym żyje aktywnie,
korzysta z różnego rodzaju usług, np. fitness czy podróży i przez to wpływa na
rozwój gospodarczy kraju. Wzrost aktywności w generacji 50+ to dobry początek
nowego myślenia o pozycji w społeczeństwie osób starszych.
Mnie zostało już tylko 5 lat, a potem…
starość, ale jeśli dożyję, to podejrzewam, że i wtedy będę się czuć młodo:)
Wasza osiemnastka;)))
M.M.M.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz